تمرینات مبتنی بر وظایف خاص جهت تسریع در بازگشت بیمار به زندگی مستقل(Task-Oriented Training):

فیزیوتراپیست متخصص نورولوژیک، بارها و بارها حرکاتی را با بیمار تمرین می کند که به طور مستقیم به بهبود توانایی او در انجام کارهای روزمره، مانند ایستادن، نشستن و یا گرفتن اشیاء کمک می کند. این تکرار باعث می شود که مغز و عضلات در مسیرهای جدیدی با هم هماهنگ شوند و الگوهای حرکتی جدیدی ایجاد شود. انجام این تمرینات توسط فیزیوتراپیست به بازآموزی سیستم عصبی-عضلانی کمک می کند تا بیمار بتواند با شرایط جدید پس از آسیب، حرکت های خود را کنترل کند.

تجویز تمرین هایی جهت کنترل حرکات، توالی های حرکتی طبیعی و هماهنگی:

درمان بیماران نورولوژیک یک فرایند آموزشی و یادگیری است. فیزیوتراپیست آموزش می دهد و بیمار یاد می گیرد. به هنگام آموزش دادن آنچه که مهم است شناخت صحیح و کامل درمانگر از بیمار است. فیزیوتراپیست باید کاملاً بیمارش را بشناسد و دقیق بداند که بیمار به طور معمول چگونه حرکت می کند یا نسبت به محرکات واکنش نشان می دهد و در نهایت تکنیک هایی برای بهبود الگوهای حرکتی تعادلی و هماهنگی به کار ببرد.

آموزش فعالیت های در سطح زمین(Mat Activity):

فیزیوتراپیست با انجام دقیق تمرینات روی Mat به بیمار یاد می دهد که بدنش را روی سطح زمین از یک وضعیت به وضعیت دیگر حرکت دهد. همچنین حرکت های روی Mat سرآغاز فعالیت هایی نظیر ایستادن و راه رفتن می باشند و تاثیر بسزایی دارند.

مدیریت الگوهای حرکتی غیر طبیعی با تجویز تمرینات تقویتی و مهاری، متناسب با شرایط بیمار:

تمام عکس العمل های تعادلی و مراحل حرکتی روان و همراه با هارمونی، همگی به حالت پاسچرال طبیعی وابسته هستند. پیش نیاز این حالت و حرکت طبیعی، هدایت عصبی سالم و بی نقص در فعالیت ها و پاسچرهای مختلف است که مستلزم تحرک قابل توجه درون سیستم عصبی است. بنابراین در دوران توانبخشی فیزیوتراپیست های متخصص در عارضه های نورولوژیک، با به کارگیری تمرینات تقویتی (برای افزایش قدرت و استقامت عضلانی) و تمرینات مهاری (جهت نرمالیزه کردن اسپاستسیتی) فرایند شکل گیری مهارت های حرکتی را به شکل قابل توجهی سرعت می بخشند.

تجویز تمرین های اختصاصی جهت درمان «مشکلاتی که مستقیم دیده نمی شود»:

هنگامی که تخریبی در هر بخش از مغز رخ می دهد، نه تنها اعمالی که انجامش بر عهده آن بخش از مغز است دچار اختلال میشود، بلکه تمام مغز از برقراری ارتباط با بخش آسیب دیده محروم می شود و همچنین بخش های سالم در معرض پیام ها و اخبار نادرست که در نتیجه ضایعه تولید شده است، قرار می گیرند. در توانبخشی بیمارانی که مشکلات نورولوژیک دارند، متاسفانه تمایل زیادی وجود دارد که فقط به آن دسته از مشکلات بیمار که مستقیم دیده می شوند، توجه شود. فیزیوتراپیست های متخصص ما، با مشاهده بیمار به سرعت متوجه «مشکلاتی که مستقیم دیده نمی شوند»، خواهند شد و با برطرف کردن آنها جلوی ایجاد یأس و ناامیدی در برنامه توانبخشی را خواهند گرفت.

بازآموزی عملکردی راه رفتن:

برای این که تمرینات راه رفتن موثر واقع شود، ضروری است که آنالیز مشکلات درست باشد و تصمیمات صحیح درباره ضروری ترین اجزای راه رفتن که باید تمرین بشوند، گرفته شود. فیزیوتراپیست با استفاده از مداخلات درمانی صحیح عملکردی، الگوی راه رفتن طبیعی و با کمترین احتمال افتادن را به بیمار و همراهش آموزش می دهد.

فیزیوتراپی پس از سکته مغزی:

فیزیوتراپی پس از سکته مغزی با انجام تمرین های دامنه حرکتی و قدرتی، تمرینات تنفسی، آموزش راه رفتن، تکنیکهای تحریک الکتریکی عضلات ،تمرینات تعادلی، تحریک مغزی غیر تهاجمی(tDCS)، تمرینات گروهی و مشارکت های اجتماعی، فناوری واقعیت مجازی(VR)، استفاده از روبات های کمکی برای آموزش و جبران عملکردهای حرکتی از دست رفته(RAT) و تمرینات هماهنگی عصب -عضله، استقلال در فعالیتهای روزمره و کیفیت زندگی فرد را بهبود می بخشد.

فیزیوتراپی در مالتیپل اسکلروزیس (MS):

افزایش انگیزه در درمانجویان ، تقویت عضلات ضعیف، افزایش مهارت های حرکتی و عملکردی، بهبود تعادل و الگوی راه رفتن و کاهش میزان خستگی بیمار با استفاده از فیزیوتراپی تخصصی در ام اس، به بیمار کمک می کند تا استقلال خود را حفظ کند و کیفیت زندگی خود را افزایش دهد.

اهداف فیزیوتراپی در پارکینسون :

۱) کاهش سفتی و افزایش دامنه حرکتی در همه اندام ها بخصوص در تنه
۲) کاهش ترمور(لرزش)
۳) بهبود اتساع قفسه سینه (به دلیل کاهش حجم ریوی)
۴) بهبود واکنش های تعادلی و کنترل پاسچر
۵) بازگرداندن توانایی عملکردی فرد و بهبود فعالیت های روزانه بیمار

فیزیوتراپی آسیب‌های تروماتیک مغزی (TBI):

فیزیوتراپی ضربه مغزی نقش مهمی در بهبودی بیمار ایفا می کند. یکی از تمرکزهای اصلی در این زمینه افزایش نوروپلاستیسیته (توانایی مغز برای تغییر و تطابق با شرایط جدید) است که با کمک تمرینات هوازی ، تمرینات تعادلی و تمرینات حرکتی انجام می‌شود. این تمرینات مهارت های شناختی و فعالیت های فیزیکی کلی را در درمانجو افزایش می دهند.

فیزیوتراپی در نوروپاتی‌ها:

تکنیک هایی مانند درمان دستی ، تمرینات تقویتی و تمرین های تعادلی ،می توانند علائمی مانند بی حسی ،سوزن سوزن شدن و ضعف عضلانی را کاهش دهند.

فیزیوتراپی در اختلالات مخچه ای:

فیزیوتراپیست به وسیله بهبود سیستم عصبی حس عمقی(Proprioception) با استفاده از تمرینات مخصوص، هماهنگی، کنترل حرکات و وضعیت تعادل را بهبود می بخشد.

دلایلی که شما باید ما را انتخاب کنید:

- فیزیوتراپیست‌های نورولوژیک با تجربه: تیم ما در مدیریت موارد پیچیده نورولوژیک با درک عمیق از جزئیات سیستم عصبی مهارت دارد.
- برنامه‌های درمانی شخصی‌سازی شده: ما برنامه‌های فیزیوتراپی خود را برای رفع نیازها و اهداف خاص هر بیمار تنظیم می‌کنیم.
- تجهیزات مدرن: کلینیک ما با آخرین فناوری‌ها مجهز شده است تا از توانبخشی نورولوژیک مؤثر پشتیبانی کند.
- مراقبت جامع: ما به صورت نزدیک با نورولوژیست‌ها، کاردرمانگران و دیگر متخصصان بهداشت همکاری می‌کنیم تا یک رویکرد جامع به مراقبت از بیماران ارائه دهیم.

نتیجه گیری:

اختلالات نورولوژیک می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی افراد داشته باشند، اما با مداخله مناسب فیزیوتراپی، بسیاری از بیماران می‌توانند بهبودهای چشمگیری را تجربه کنند. اگر شما یا یکی از عزیزانتان با یک اختلال نورولوژیک روبرو هستید، کلینیک آسمان آماده است تا به شما کمک کند. امروز با ما تماس بگیرید تا بیشتر در مورد خدمات فیزیوتراپی نورولوژیک ما و چگونگی حمایت ما از روند بهبودی شما مطلع شوید.